யாழ்ப்பாணம் நிலாவரைக் கிணறு, பழங்காலத்தில் இந்தக் கிணற்றின் ஆழம் யாருக்கும் தெரியாது, இதன் ஆழம் வானத்தில் சந்திரன் வரை இருப்பதாகக் கூறப்படுகிறது, எனவே இதற்கு நிலாவரி என்று பெயர்.
யாழ்ப்பாண நகருக்கு வடக்கே 16 கி.மீ தொலைவில், அச்சுவேலி மற்றும் புத்தூர் பருத்தித்துறை நெடுஞ்சாலையை நோக்கிய ராசா வீதியின் சந்திப்பில், வலிகாமம் கிழக்கு பிரதேச செயலாளர் பிரிவிற்குட்பட்ட ஜே/275 கிராம சேவகர் பிரிவிற்குட்பட்ட நவகிரி கிராமத்தில் நிலாவாரி கிணறு அமைந்துள்ளது.
இந்த கிணற்றின் அருகே நவசைலேஸ்வரம் என்ற சிவன் கோவில் உள்ளது.
1824 ஆம் ஆண்டில் பங்குனி, அப்போதைய அரச பிரதிநிதியான வெர்டிபிள் ஆக்லாண்ட் கைகின் அனுசரணையில், சந்திரனின் ஆழம், நீர் மற்றும் வேகம் ஆகியவற்றை ஆய்வு செய்தார்.
இந்த கணக்கெடுப்பின் விளைவாக, அதன் ஆழம் தற்போதைய தொழில்நுட்பத்தின்படி கண்டுபிடிக்கப்பட்டது… அதன் ஆழம் 164 அடி மற்றும் கடல் மட்டத்திற்கு கீழே 0.25 அடி ஆழத்தில் தண்ணீர் இருந்தது. தற்போதுள்ள நிலாவரி கிணறு 52 அடி நீளமும் 37 அடி அகலமும் நீள்சதுர வடிவில் உள்ளது.
தொல்பொருள் திணைக்களத்திற்கு சொந்தமான நிலாவாரி கிணற்றின் பராமரிப்பு பணிகளை வலிகாமம் கிழக்கு பிரதேச சபை மேற்கொண்டு வருகின்றது.
ஆனால், தேசிய வடிகால் மற்றும் குடிநீர் அதிகாரசபையின் மூலம் நிலாவரி கிணற்றின் நீர் வழங்கல் பணிகள் வடரவத குடிநீர் வழங்கல் திட்டம் என்ற பெயரில் மேற்கொள்ளப்பட்டு வருகின்றன.
யாழ்ப்பாணத்திற்கு வருகை தரும் சுற்றுலாப் பயணிகள் கட்டாயம் பார்க்க வேண்டிய முக்கிய இடமான நாவற்கரியில் பல வசீகரங்களும் அதிசயங்களும் உள்ளன.
அவற்றைக் கண்டுபிடிப்பதற்காக, உலகின் பல நாடுகளைச் சேர்ந்த ஆராய்ச்சியாளர்கள் பல நூற்றாண்டுகளாக பல ஆய்வுகளை மேற்கொண்டுள்ளனர். இருப்பினும், அதன் ஆழம் அல்லது உருவாக்கம் பற்றி எந்த ஆய்வும் முடிவு செய்ய முடியவில்லை.
இந்த நிலை கடந்த 2016ஆம் ஆண்டுடன் முடிவுக்கு வந்தது. ‘இலங்கை கடற்படையின் சுழல்’ சுழல் காற்று – வலுவான சுழல் நீரின் கீழ் நீந்தக்கூடியது.
இலங்கை கடற்படையின் டைவர்ஸ், ரோபோட் உதவியுடன் கிணற்றில் இறங்கி நிலவாரி கிணற்றின் ஆழத்தை கண்டறிந்து, அனைத்து நவீன பாதுகாப்பு நடைமுறைகளையும் பின்பற்றினர்.
கிணற்றுக்குள் 55.5மீ (182 அடி) உயரத்தில், கீழ்மட்டம் காணப்பட்டது. அதாவது இந்த கிணற்றின் ஆழம் சராசரியாக இரண்டு பனை மரங்களின் உயரம் என்று காணப்படுகிறது. இங்குள்ள தண்ணீர் 31 அடி ஆழத்திற்கு புதியதாக உள்ளது. கீழே 81 அடி உவர்ப்பாக உள்ளது.
அதன் கீழே நிலத்தடி ஓடையில் தண்ணீர் இணைக்கப்பட்டுள்ளது. சுழிகள் ஏற்றிச் சென்ற வண்டிகள் எடுத்த நிழற்படங்கள் மூலம் கிணற்றின் அடியில் மூன்று மாட்டு வண்டிகள் கிடந்தது தெரியவந்தது.
அவற்றுள் ஒரு வண்டி முற்றாக அழிந்த நிலையில் காணப்படுவதுடன் மற்றைய இரண்டு வண்டிகள் என அடையாளம் காணக்கூடியதாக உள்ளது. இந்த மாட்டு வண்டிகள் எப்படி கிணற்றுக்குள் வந்தன, விழுந்தன என்பதற்கான துப்பு இல்லை.
வண்டுகளின் நிலையை வைத்துப் பார்த்தால், அவை பல நூற்றாண்டுகளாக அங்கே இருந்ததாகக் கொள்ளலாம். ‘நீருக்கடியில் வண்டிகள்’ ரோபோக்கள் செய்த ஆராய்ச்சியில், பல்வேறு திசைகளில் கிணற்றின் அடியில் பல நீருக்கடியில் குகைகள் காணப்படுகின்றன.
இவற்றில் சில இடங்களில் வேகமான நீரோட்டமும், சில இடங்களில் சாதாரண நீரோட்டமும் இருப்பதும் கண்டறியப்பட்டுள்ளது. நிலவு கிணற்றில் எலுமிச்சம்பழத்தைப் போட்டால், சில மணி நேரம் கழித்து, கீரிமலைத் தீர்த்தக்கனியில் இருந்து எடுக்கலாம் என்பது வதந்தி.
இன்று, பேசின் ஆய்வுகளிலிருந்து பெறப்பட்ட நீரோட்டங்களால் சாத்தியங்கள் உறுதிப்படுத்தப்பட்டுள்ளன.
கிரிமலை கேணியின் தெற்கு மூலையில் இன்றும் ஒருவர் நுழையக்கூடிய குகையைக் காணலாம். அதன் மூலம் கனிக்கு நல்ல தண்ணீர் வருகிறது.
இந்தப் படத்துக்கும், நிலாவரி கிணறு படத்துக்கும் ஒரு ஓட்டத் தொடர்பு இருக்கிறது என்று ஊகிக்க முடிகிறது. ‘மற்றொரு மாட்டு வண்டி’ நிலாவாரி கிணறு நேரடியாக நீராவரி (நிலத்தடி நீர்) உடன் இணைக்கப்பட்டுள்ளதால், வறட்சி அல்லது பருவமழையின் போது நீர்மட்டம் குறையாது அல்லது உயராது.
இலங்கையின் வடக்குப் பகுதியின், குறிப்பாக யாழ்ப்பாணக் குடாநாட்டின் நிலப்பரப்பு நீர்நிலை அம்சங்களுக்குக் காரணமாகும்.
பேராசிரியர் சிவச்சந்திரன் ‘நிலவாரிக் கிணறு ஜீவநதியா’ என்ற கட்டுரையில் கீழ்க்கண்டவாறு பதிவு செய்துள்ளார். ‘மன்னார் முதல் பரந்தன் முல்லைத்தீவு வரை இணைக்கும் கோட்டிற்கு வடக்கே யாழ்ப்பாணக் குடாநாடு உட்பட அனைத்துப் பிரதேசங்களும் புவியியலாளர்களால் மயோசீன் யுகம் என வழங்கப்படுகின்றன.
இவை சுண்ணாம்புக் கற்கள் உருவாகும் போது உருவானது. அப்போது இந்தப் பகுதிகள் கடலில் இருந்து உயர்த்தப்பட்டன. இதனால்தான் யாழ்ப்பாணப் பகுதிகளில் கிணறு தோண்டும்போது சங்கு, சிப்பி போன்ற கடல்வாழ் உயிரினங்களின் தடயங்கள் தென்படுகின்றன.
இந்த கடல் உயிரினங்கள் நீண்ட கால சுருக்கம் மற்றும் இயற்பியல் வேதியியல் மாற்றங்களால் சுண்ணாம்புக் கல்லாக உருமாற்றம் பெற்றன. சுண்ணாம்புப் பாறைகள் வன்னிப் பகுதியில் ஆழமாகவும் யாழ்ப்பாணத்தின் வடக்குக் கரையோரப் பகுதிகளில் குறிப்பாக பலாலி, தெல்லிப்பஹா மற்றும் காங்கேசன்துறைப் பகுதிகளில் மேற்பரப்பிலும் காணப்படுகின்றன.
இந்த பாறையின் மேல் சில அடி முதல் 30 அடி வரை வண்டல் படிந்துள்ளது. ஒரு அங்குல வண்டல் உருவாக குறைந்தது 100 ஆண்டுகள் ஆகும் என்று புவியியலாளர்கள் மதிப்பிட்டுள்ளனர்.
தீபகற்ப மண் வளங்களை கட்டுப்பாடற்ற முறையில் சுரண்டுவது இதை கவனத்தில் கொள்ள வேண்டும். யாழ் குடாநாட்டின் அடித்தளமாக சுண்ணாம்புக் கற்கள் இருப்பதால், இங்கு நிலத்தடி கிணறுகளில் இருந்து தண்ணீர் பெற முடியும்.
பழங்காலத்திலிருந்தே இங்கு குடியிருப்புகள் தோன்றியதற்கும், தரிசு நிலத்தில் அருகருகே மக்கள் வாழ்வதற்கும், நீர் இறைப்பை நம்பி விவசாயப் பணிகள் நடைபெறுவதற்கும் இங்கு நிலத்தடி நீர் எளிதாக கிடைப்பதே காரணம்.
புவியியலாளர்கள் தீபகற்பத்தின் சுண்ணாம்புத் தளத்தின் கீழ் குகைகளைக் கண்டுபிடித்துள்ளனர்.
மழைநீர் நிலத்தினுள் கசிந்து, கடினமான பாறைப் பாறையில் குடியேறும் நிலத்தடி நீர் எனப்படும்.
கிணறு தோண்டும்போது நிலத்தடி நீர் ஊற்றாக கிணற்றுக்குள் வந்து குவிகிறது. இந்த நீரூற்றுக் கண்களைப் போலவே, உள்ளே இருக்கும் சிறிய துளைகள், தொடர் துளைகள் மற்றும் பிளவுகள் நீண்ட கால இரசாயன அழிவுக்கு உள்ளாகி பெரிய பிளவுகளாக மாறுகின்றன.
இந்த பிளவுகள் சில அடி முதல் பல மைல்கள் வரை ஒரே தொடரில் நிலத்தடியில் கிடக்கின்றன. தகடு மேலும் அரிக்கப்படுவதால், அதன் பரிமாணம் அதிகரிக்கும் போது பிளேக்கின் மேற்பரப்பு சரிகிறது.
இவ்வாறு உருவான ஒரு படம் நிலாவரி கிணறு. இவ்வாறு மேற்பரப்பின் சரிவால் உருவான படலங்கள் யாழ் குடாநாட்டின் பல பகுதிகளில் காணப்படுகின்றன.’
அத்தகைய கிணறுகளை பாசனத்திற்கு பயன்படுத்துகிறோம். நிலத்தடி சேமிப்பிற்காக மழைநீரை ரீசார்ஜ் ஆகவும் பயன்படுத்தலாம். இவற்றில் நிலவு கிணறுகள் உட்பட சில கிணறுகள் நீண்ட காலமாக பாசனத்திற்கு பயன்படுத்தப்பட்டு வருகின்றன. எழுபதுகளில் நீர்வளம் மற்றும் வடிகால் வாரியம் இவ்வகை கிணறுகள் குறித்து சில ஆய்வுகளை மேற்கொண்டது.
நிலாவரி கிணற்றில் மேற்கொள்ளப்பட்ட ஆய்வின்படி, தோட்டப் பாசனத்திற்கு 10 மணி நேரத்தில் 30.000 – 40,000 கேலன் தண்ணீர் கொள்ளளவு அந்த கிணற்றில் இருந்து வெளியிடப்பட்டது.
