
நாடி | சிறுகதை | சன்மது
தெரு விளக்கின் புனைவில் இரவு சற்றுத் தனித்திருந்த வேளை, தெருக்களில் திட்டுத்திட்டாய் மக்கள் கூட்டம், கூடிப் பேசிக் கொண்டது அங்கு தங்கிப்
தெரு விளக்கின் புனைவில் இரவு சற்றுத் தனித்திருந்த வேளை, தெருக்களில் திட்டுத்திட்டாய் மக்கள் கூட்டம், கூடிப் பேசிக் கொண்டது அங்கு தங்கிப்
அந்த முதியவர் தட்டுத் தடுமாறியபடி தெருவில் நடந்துகொண்டிருந்தார். எனது டூவீலரை நிறுத்தி, அருகில் சென்று பார்த்தேன். அவரது காலில் கட்டை விரல்
“டேய் சஞ்சய் எப்ப பார்த்தாலும் செல் பாேனை நாேண்டிக்கிட்டிரு” திட்டிக் காெண்டு வெளியே வந்தார் சஞ்சயின் அப்பா பாஸ்கர்.“காலையிலேயே மனுசன் காெதியில
காலைப்பொழுது விடிந்து பன்னிரண்டு மணியாகியும் கதிரவனின் ஒளியின்றி மார்கழி மாத குளிரில் மப்பும் மந்தாரமுமாய் காட்சியளித்தது லண்டன். பனியின் குளிர் உடலை
நாங்கள் இருவரும் கணவன் மனைவியாய் இணைந்து குடும்பமாய் வாழலாம் என்று முடிவு செய்து விட்டோம். ஆனால் இருவரும் வாழ்வதற்கு நல்ல வீடு
“வெளியே செல்லும்போது துப்பட்டா போடாமல் வரும் மகளைக் கண்டிக்கவும் முடியவில்லை. அவளின் கழுத்துக்குக் கீழே கண்களை துறுதுறுவென மேயவிடும் இளவட்டப் பசங்களின்
ஊரே மெச்ச நடந்தது சரவணன்-மீனாட்சி நிச்சயதார்தம். கல்யாணத்துக்கு ஒரு வாரம் முன்னால் மீனாட்சிக்கு சிறு தீவிபத்தில் கழுத்துக்கு கீழ் வெந்துபோக தசைகள்
மரத்துக்கு பின்னால் ஒரு மறதியை போல அமர்ந்திருந்தாள் இன்பலட்சுமி. உதவி செய்த போன் சொன்ன அடையாளம் ஒத்தை புளியமரம். அடித்து பிடித்து
இன்று எப்படியாவது பார்த்துவிடலாம் என்ற முடிவில் தீர்க்கமாக இருந்தது சரவணனின் ஆழ்மனம். அந்த வீட்டின் நேரெதிரில் வாகனத்தில் அமர்ந்த படியே அந்த வீட்டை
குமரன் பரபரப்பாக இருந்தான் நேரம் செல்ல செல்ல ஆபிஸ் வேலைகளை முடித்து எப்போது விமானநிலையத்திற்கு ஓடுவோம் என்று ஏக்கமாக இருந்தது அவனுக்கு,காரணம்
தெரு விளக்கின் புனைவில் இரவு சற்றுத் தனித்திருந்த வேளை, தெருக்களில் திட்டுத்திட்டாய் மக்கள் கூட்டம், கூடிப் பேசிக் கொண்டது அங்கு
அந்த முதியவர் தட்டுத் தடுமாறியபடி தெருவில் நடந்துகொண்டிருந்தார். எனது டூவீலரை நிறுத்தி, அருகில் சென்று பார்த்தேன். அவரது காலில் கட்டை
“டேய் சஞ்சய் எப்ப பார்த்தாலும் செல் பாேனை நாேண்டிக்கிட்டிரு” திட்டிக் காெண்டு வெளியே வந்தார் சஞ்சயின் அப்பா பாஸ்கர்.“காலையிலேயே மனுசன்
காலைப்பொழுது விடிந்து பன்னிரண்டு மணியாகியும் கதிரவனின் ஒளியின்றி மார்கழி மாத குளிரில் மப்பும் மந்தாரமுமாய் காட்சியளித்தது லண்டன். பனியின் குளிர்
நாங்கள் இருவரும் கணவன் மனைவியாய் இணைந்து குடும்பமாய் வாழலாம் என்று முடிவு செய்து விட்டோம். ஆனால் இருவரும் வாழ்வதற்கு நல்ல
“வெளியே செல்லும்போது துப்பட்டா போடாமல் வரும் மகளைக் கண்டிக்கவும் முடியவில்லை. அவளின் கழுத்துக்குக் கீழே கண்களை துறுதுறுவென மேயவிடும் இளவட்டப்
ஊரே மெச்ச நடந்தது சரவணன்-மீனாட்சி நிச்சயதார்தம். கல்யாணத்துக்கு ஒரு வாரம் முன்னால் மீனாட்சிக்கு சிறு தீவிபத்தில் கழுத்துக்கு கீழ் வெந்துபோக
மரத்துக்கு பின்னால் ஒரு மறதியை போல அமர்ந்திருந்தாள் இன்பலட்சுமி. உதவி செய்த போன் சொன்ன அடையாளம் ஒத்தை புளியமரம். அடித்து
இன்று எப்படியாவது பார்த்துவிடலாம் என்ற முடிவில் தீர்க்கமாக இருந்தது சரவணனின் ஆழ்மனம். அந்த வீட்டின் நேரெதிரில் வாகனத்தில் அமர்ந்த படியே அந்த
குமரன் பரபரப்பாக இருந்தான் நேரம் செல்ல செல்ல ஆபிஸ் வேலைகளை முடித்து எப்போது விமானநிலையத்திற்கு ஓடுவோம் என்று ஏக்கமாக இருந்தது
© 2013 – 2023 Vanakkam London.