அவ்வளவு வேகமாய் என் பிரம்பு பாய்ந்திருக்கத் தேவையில்லை நாள் பூராகவும் உடல் நோக தொண்டை வலிக்க உரத்துக் கற்பித்த நாவுகள்
வனாந்தரத்தில் அனாதியாய் தனித்து விடப்பட்ட விலங்குகள் யாரிடமும் கேட்பதில்லை வீடு திரும்புதலுக்கான வழிகளை காகக் கூட்டில் ஏதிலிகளாய் கைவிடப்பட்ட இளங்குயில்கள்
ஒரு நாளில் ஒரு தடவையேனும் முன்னிற்ப்பேன் நிலைக் கண்ணாடியுடன் மெளனமொழியில் உரையாடியபடி சிரித்தால் சிரிக்கும் முறைத்தால் முறைக்கும் உள்ளதைக் காட்டும்
ஓரமாக இருந்தது ஒரு மின்கம்பம் அதில் ஒளியிழந்த நிலவோடு ஒப்பந்தம் செய்துகொண்ட மின்விளக்கொன்று.. தூரத்தில் சிணுங்கும் சிறு வண்டுகள் சில்லென்று வீசும்
அன்றொரு நாள் நாம் அழுத கதை வன்னியவன் தீயில் கருகிய கதை இது! கடல் கொந்தளிக்கும் தேசத்தில் அன்று உயிர்
● எங்கள் கெபிகளை என்றும் சிலந்திகள் கூட வலை நெய்து அடைக்கப் போவதில்லை நீர்க்கால்கள் எம் மண்ணை பிரித்துப் பார்க்கப் பழகி
• உதிரவாசனை உட்பெருகும் காட்டில் நிதம்ப உருக்கொண்டு பூக்களும் தியானம் செய்கின்றன வெட்டுப்பட்ட மரப்பட்டைகளுக்கு இடையே பதறும் முகங்கொண்ட மூதாதையர்கள் புலம்புகிறார்கள்
_______________________________________ என்ன சாப்பிடக் கொடுப்பேன் உனக்கு என்னுடைய ஸேனிமாயி? ஆகையால் நதியின் பக்கம் தள்ளுகின்றன, போ நதியில் உணவு கிடைக்குமா, அம்மா?
நிறைவுப்புள்ளி பறக்கிறது ஒரு சிட்டுக்குருவி… பிடுங்கப்பட்டுக் கீழே கிடக்கும் தன் இறக்கைகளைச் சுற்றி… விடைகளால் சூழப்பட்டும்.. வினாக்கள் ஏதுமின்றி விலகி நகர்கின்றன
………………………… வானம் இருண்டிருண்ட ஓர் நாளில் நாம் உரையாடத் தொடங்கினோம்.. மலைகள், நதிகள் தொலைந்தவை, தொலைக்காதவை எல்லாவற்றையும் தேடும் பறவையாய் நம்
அவ்வளவு வேகமாய் என் பிரம்பு பாய்ந்திருக்கத் தேவையில்லை நாள் பூராகவும் உடல் நோக தொண்டை வலிக்க உரத்துக் கற்பித்த
வனாந்தரத்தில் அனாதியாய் தனித்து விடப்பட்ட விலங்குகள் யாரிடமும் கேட்பதில்லை வீடு திரும்புதலுக்கான வழிகளை காகக் கூட்டில் ஏதிலிகளாய் கைவிடப்பட்ட
ஒரு நாளில் ஒரு தடவையேனும் முன்னிற்ப்பேன் நிலைக் கண்ணாடியுடன் மெளனமொழியில் உரையாடியபடி சிரித்தால் சிரிக்கும் முறைத்தால் முறைக்கும் உள்ளதைக்
ஓரமாக இருந்தது ஒரு மின்கம்பம் அதில் ஒளியிழந்த நிலவோடு ஒப்பந்தம் செய்துகொண்ட மின்விளக்கொன்று.. தூரத்தில் சிணுங்கும் சிறு வண்டுகள் சில்லென்று
அன்றொரு நாள் நாம் அழுத கதை வன்னியவன் தீயில் கருகிய கதை இது! கடல் கொந்தளிக்கும் தேசத்தில் அன்று
● எங்கள் கெபிகளை என்றும் சிலந்திகள் கூட வலை நெய்து அடைக்கப் போவதில்லை நீர்க்கால்கள் எம் மண்ணை பிரித்துப் பார்க்கப்
• உதிரவாசனை உட்பெருகும் காட்டில் நிதம்ப உருக்கொண்டு பூக்களும் தியானம் செய்கின்றன வெட்டுப்பட்ட மரப்பட்டைகளுக்கு இடையே பதறும் முகங்கொண்ட மூதாதையர்கள்
_______________________________________ என்ன சாப்பிடக் கொடுப்பேன் உனக்கு என்னுடைய ஸேனிமாயி? ஆகையால் நதியின் பக்கம் தள்ளுகின்றன, போ நதியில் உணவு கிடைக்குமா,
நிறைவுப்புள்ளி பறக்கிறது ஒரு சிட்டுக்குருவி… பிடுங்கப்பட்டுக் கீழே கிடக்கும் தன் இறக்கைகளைச் சுற்றி… விடைகளால் சூழப்பட்டும்.. வினாக்கள் ஏதுமின்றி விலகி
………………………… வானம் இருண்டிருண்ட ஓர் நாளில் நாம் உரையாடத் தொடங்கினோம்.. மலைகள், நதிகள் தொலைந்தவை, தொலைக்காதவை எல்லாவற்றையும் தேடும் பறவையாய்
© 2013 – 2023 Vanakkam London.
