0
சிறு அகலின் சுடர் தாங்கும் நேசத்தின் நினைவென
கனவின் தலைகீழ் உலகில்
தலை இல்லா மனிதனாக
இத்தனை பெரிய உலகையும் அணைத்துக் கொண்டு நடந்து போகும்
குருவியின் கால்கள் கொண்ட ஒருவனாக
உன்னால் இன்னும் எத்தனை தூரம் தான் போக முடியும் ?
நிரம்பி வழியும் இருளை கொஞ்சம் அள்ளிப் பருகு
பச்சை மாமிசம் புசிக்கும்
மிருகத்தின்
பற்கள் கொண்ட
திரிகளை வளர விடு
அவ்வபோது
சுடு
நீயாய் சுடர்
நீயாய் அணை
நித்தம் பொழியும் மழை
நிதானமாக அழு
ஆமையின் தலையென
திரிக்குள் சென்றடங்கு
– ஆமிராபாலன்
நன்றி : சொல்வனம்