கம்போடியாவின் சியாம் ரீப் நகரில் ஒரு நடன நிகழ்ச்சிக்கு ஏற்பாடு செய்திருந்தனர். அந்த நிகழ்ச்சி கம்போடியாவின் பெரும்பான்மையான தொலைக்காட்சிகளில் நேரடி ஒளிபரப்பும் செய்யப்பட்டது. அந்த நிகழ்ச்சியைத் தொலைக்காட்சியில் பார்த்துக்கொண்டிருந்த இளவரசிக்கு வியப்பும் ஆர்வமும் ஒருசேர ஏற்பட்டது. அடிப்படையில் நாட்டியம் அறிந்த இளவரசி, கம்போடியாவின் பாரம்பர்ய நடனமான அப்ஸராவும், இந்த நடனமும் ஒன்றுபோல இருப்பதாக உணர்ந்தார்.

கலை என்பது ஒரு சமூகத்தின் கலாசார பண்பாட்டின் வெளிப்பாடு. எனவே, இந்த நடனம் குறித்து மேலும் அறிந்துகொள்ள விரும்பி அந்த நிகழ்ச்சியில் கலந்துகொண்ட கம்போடிய அமைச்சரைத் தொடர்புகொண்டு, `இது என்ன நடனம்? இதை ஆடும் மக்கள் யார்?’ என்பதான கேள்விகளை முன்வைத்தார். மேலும், இதுகுறித்து அறிந்து தகவல்கள் தருமாறு தன் அதிகாரிகளுக்குக் கட்டளையிட்டார். அவர்கள் அந்த நிகழ்ச்சியின் ஏற்பாட்டாளர்களைத் தொடர்புகொண்டனர்.

அது ஒரு பரதநாட்டிய நிகழ்வு. அதை பன்னாட்டு தமிழர் நடுவமும் `அங்கோர்வாட்’ தமிழ்ச்சங்கமும் இணைந்து ஏற்பாடு செய்திருந்தனர். அதிகாரிகள் அவர்களிடம் நடனம் குறித்தும், நடனத்தின் தாயகமான தமிழகத்தின் பண்பாடு குறித்தும் கேட்டறிந்தனர். மேலும், தகவல்கள் அறிய அவர்கள் தமிழகத்துக்கு வந்தனர். தமிழகம் முழுவதும் சுற்றுப்பயணம் செய்து, தங்களின் தொப்புள்கொடி உறவு உள்ள நிலம் என்பதை அறிந்து வியந்தனர். பயணம் முடிந்து கிளம்புவதற்கு முன்பாக, `கம்போடியாவில் ராஜேந்திரனுக்கு சிலை நிறுவுவோம்’ என உறுதி தந்து செல்கிறார்கள்.

அன்று இளவரசியின் ஆழமனத்தில் உருவான அந்தத் தேடல், இன்று கம்போடியாவில் ராஜேந்திர சோழனுக்கு சிலை எழுப்புமளவுக்கு வந்து நிற்கிறது.

கம்போடியாவில் உலகத் தமிழர் மாநாட்டை ஒருங்கிணைத்து நடத்தியவரும், பன்னாட்டு தமிழர் நடுவத்தின் தலைவருமான திருத்தணிகாசலம் நம்மிடம் பகிர்ந்து கொள்கிறார்.

“கடந்த ஆண்டு கம்போடியாவில், `உலகத் தமிழர் மாநாடு’ நடத்தினோம். அதைத் தொடர்ந்து, இந்த ஆண்டு மே மாதத்தில் சர்வதேச நாட்டியாஞ்சலி விழாவை நடத்தினோம். அதைத் தொலைக்காட்சியில் கண்ட இளவரசி, கலாசாரத்துறை அதிகாரிகளை அனுப்பி பரதநாட்டியம் குறித்த விவரங்களை அறிந்து வரச் சொல்லியிருந்தார். அவர்களிடம் பேசத் தொடங்கிய பின்னர்தான், அவர்களின் வரலாறும் நம்முடைய வரலாறும் பெரும்பாலும் ஒரே மாதிரியாக இருப்பதைத் தெரிந்துகொண்டோம்.

பிறகு, அதை முறையாகப் பதிவு செய்ய முடிவெடுத்து, தமிழகத்துக்கு வந்து பார்வையிடுமாறு, அவர்களுக்கு அழைப்பு விடுத்தோம். அதைத் தொடர்ந்து, கடந்த ஜூன் 30-ம் தேதி தொல்லியல் துறையைச் சேர்ந்த இரு ஆய்வாளர்கள் தமிழகத்துக்கு வந்தனர். அவர்களுடன் அங்கோர்வாட் தமிழ்ச்சங்கத்தின் பொதுச்செயலாளர் ஞானசேகரனும் உடன்வந்தார். அவர்களை காஞ்சிபுரத்தில் உள்ள கயிலாசநாதர் கோயில், வைகுண்டப்பெருமாள் கோயில் ஆகிய இடங்களுக்கு முதலில் அழைத்துச் சென்றோம்.

கோயிலின் விளிம்புகளில் மன்னனின் முகத்தைப் பதிப்பது பல்லவர்களின் வழக்கம். அப்படி வைகுண்ட பெருமாள் கோயிலில், மன்னன் ஒருவனின் முகமும், ஒரு சிறுவனின் முகமும் பொறிக்கப்பட்டிருந்த சிற்பங்களைக் கண்ட கம்போடிய அதிகாரிகள், `எங்கள் நாட்டு மன்னன் உட்காருவதும், இந்த சிற்பங்களில் மன்னர் உட்காந்திருப்பதும் ஒரே மாதிரியாக இருக்கிறது’ என ஆச்சர்யபட்டுக் கொண்டனர். `ஏழாம் நூற்றாண்டில், பல்லவ தேசத்து மன்னருக்கு வாரிசு இல்லாத காரணத்தால், கம்போடியாவிலிருந்து 13 வயது சிறுவனான இரண்டாம் நந்திவர்மனை அழைத்துவந்து முடிசூட்டியிருக்கிறார்கள். அதுகுறித்த சிற்பம்தான் அது’ என்பது தெரிந்த பின்னர் மிகுந்த ஆச்சர்யத்தில் மூழ்கினர்.

அடுத்ததாக தஞ்சைப் பெரிய கோயிலுக்கு அழைத்துச் சென்றோம். ராஜராஜனின் சிலைக்கு அருகேயிருந்த கருவூராரின் சிலையைப் பார்த்தவர்கள், `இதே உருவத்தில் ஒரு சிலை அவர்கள் நாட்டின் கருவூலத்தில் உள்ளது’ எனத் தெரிவித்தனர். `பெரிய கோயிலின் கும்பாபிஷேகத்துக்கு உங்கள் நாட்டு மன்னர் வந்திருக்கலாம், அப்போது அவருக்கு நினைவுப் பரிசாக அந்தச் சிலை கொடுக்கப்பட்டிருக்கலாம்’ எனச் சொன்னோம். ஆனால், அதுகுறித்த வரலாறுகளைச் சேகரித்து எங்களுக்கு வேறு சில தகவல்களைச் சொன்னார்கள். ராஜேந்திரனுக்கு சிலை திறக்க ஆவலாக இருப்பதற்கும் அந்த வரலாறுதான் காரணம்.

அதன்படி, பத்தாம் நூற்றாண்டில் கம்புதேசத்து பேரரசன் முதலாம் சூர்யவர்மன், தாம்பரலிங்கா நாட்டின் மீது போர்த்தொடுக்க நினைத்தான். அப்போது, தாம்பரலிங்கா (மலேசியா) அரசனுக்கு உதவியாக கடாரத்து மன்னன் (மியான்மர்) சங்கரம விஜயதுங்கவர்மன் வந்தான். அந்த சூழலில்தான், தன் நண்பனும், சோழப் பேரரசருமான ராஜேந்திர சோழனை உதவிக்கு அழைத்தான் முதலாம் சூர்யவர்மன். நண்பனின், கோரிக்கையை ஏற்று, ஏறத்தாழ ஆயிரம் கப்பல்களில், ஒருலட்சம் போர்வீரர்களை கடாரத்தின் மீது ஏவி போர் நடத்தினான் ராஜேந்திரன். ஒரே நாளில் ஏழு துறைமுகத்தை அடித்துக் காலிசெய்து, போரில், கடாரத்தையும், அதன் கடைசி மன்னனான சங்கரமன விஜயேந்திரனையும் அடிமைப்படுத்தினான்.

அதோடு கம்புதேசத்துக்கு தலைவலியாக இருந்த கடாரம் முற்றோடு அழிக்கப்பட்டது. இந்தச் சம்பவத்தை சீனப்பயணி ஒருவன் படமாக வரைந்திருக்கிறான். போரில் வெற்றி பெற உதவி செய்ததற்காக, நினைவுப் பரிசாக தங்கத்தேர் பரிசாக வழங்குகிறான். அந்த தங்கத்தேர் டெல்லியில் ஒரு கருவூலத்தில் இருக்கிறது. சோழர்களுக்கும், கம்போடியர்களுக்கும் மிக நீண்ட உறவு இருந்திருக்கிறது என்பதற்கான அடையாளம்தான் அந்தச் சிலை என்ற தகவலையும் சொன்னார்கள்.

அதற்குப் பிறகு கங்கை கொண்ட சோழபுரம், மாமல்லபுரம் சென்றோம். அங்கே, `மகேந்திரவர்மன்’ என்கிற பெயரைப் பார்த்ததும், எங்கள் நாட்டிலும் `மகேந்திரவர்மன்’ என்ற மன்னன் ஆட்சி செய்தான், அவன் ஆட்சி செய்ததும் ஆறாம் நூற்றாண்டில்தான் என்கிற தகவலைச் சொன்னார்கள். இங்கே இருக்கிற அனைத்துச் சிற்பங்களும், அங்கேயும் இருப்பதாக ஆய்வுசெய்து உறுதிபடுத்தினார்கள்.

அதன்பிறகு நடந்த செய்தியாளர்கள் சந்திப்பில், ராஜேந்திரனுக்கு கம்போடியாவில் சிலை வைக்க ஏற்பாடு செய்வதாக அறிவிப்பு செய்தனர். சிலை வைப்பதோடு மட்டுமல்லாமல், மியூசியம், நூலகம் அமைக்கவும் முடிவு செய்துள்ளனர். கம்போடியாவில் இருக்கின்ற பள்ளிகளில் தமிழ் ஒரு பாடமாக நடத்தப்போவதாகவும் தமிழ் மொழிக்கும், கேமர் மொழிக்கும் டிக்‌ஷனரி தயாரிக்கவும் பள்ளிகளில் திருக்குறளைப் பாடமாக வைக்கப்போவதாகவும் தெரிவித்தனர்.

ராஜேந்திர சோழனுக்கு 2020 மே 20 -ம் தேதி சிலை திறப்பு விழா நடைபெறவுள்ளது. சிலை திறப்புவிழாவில் கம்போடியா நாட்டு பிரதமர், ஹுன் சென் கலந்துகொள்கிறார். பிரதமர் மோடியை அழைக்கவிருக்கிறோம். தமிழக முதல்வர் எடப்பாடி பழனிசாமியைச் சந்தித்து அழைப்பு விடுத்திருக்கிறோம்” என்றார், மருத்துவர் திருத்தணிகாசலம்.

அங்கோர்வாட் தமிழ்ச்சங்கத்தின் பொதுச் செயலாளர் ஞானசேகரனிடம் பேசினோம், “நானும் என் நண்பர் சீனிவாசனும் 2004-ம் ஆண்டு முதன்முறையாக கம்போடியாவுக்கு சுற்றுப்பயணம் சென்றபோது, அங்கோர்வாட் கோயிலைப் பார்த்து வியந்தோம். பார்த்தவுடனேயே, அது தமிழர்களின் கலாசார அடையாளம்தான் எனத் தெரிந்துகொண்டோம். 2009-ம் ஆண்டில் மீண்டும் சென்று அங்கோர்வாட் கோயில் குறித்து ஒரு நூல் எழுதினோம்.